۱۶ اختراع ناسا که در زندگی روزمره بسیار کاربردی هستند

افرادی زیادی از اینکه منشأ بسیاری از محصولات کاربردی در زندگی روزمره به آزمایشگاه‌های ناسا برمی‌گردد، به‌شدت تعجب می‌کنند. 

ناسا برای اینکه بتواند فضانوردان را بدون هیچ مشکلی به فضا بفرستد و سپس آن‌ها را برگرداند، باید همواره به دنبال نوآوری‌های متنوعی باشد و در این میان محصولات جذاب و مفیدی هم خلق می‌شود. در این مطلب به ۱۶ محصول می‌پردازیم که حتی اگر هم ناسا هم آن‌ها را به طور کامل اختراع نکرده، نقش مهمی در پیدایش و بهبود آن‌ها داشته است.

دوربین موبایل

با توجه به تنوع اختراعات ناسا در سال‌های گذشته، نمی‌توانیم یک چیز خاص را به‌عنوان مهم‌ترین اختراع انتخاب کنیم. اما در این میان، به هیچ عنوان نمی‌توانیم تاثیر زیاد دوربین موبایل را بر زندگی روزمره میلیاردها نفر انکار کنیم. از ثبت عکس‌های زیبا از حیوانات خانگی و کودکان گرفته تا فیلم‌ها و عکس‌های مهمی که سرنوشت کشورها را تغییر داده‌اند، دوربین موبایل حضور گسترده‌ای در زندگی مدرن دارد.

و منشأ این دوربین‌های جذاب به آزمایش پیشرانه جت ناسا برمی‌گردد که متخصصان شاغل در آن در دهه ۹۰ توانستند سنسور CMOS را بسیار کوچک کنند. این سنسور‌ها نسبت به مدل‌های CCD که در آن زمان استفاده می‌شدند بسیار بهتر بودند، اما روند پذیرش آن به کندی صورت گرفت. اما همین دانشمندان شرکت Photobit را تاسیس کردند و به پیشگام استفاده از سنسور‌های CMOS در زمینه‌های صنعتی و تجاری تبدیل شدند.

به لطف همین پشتکار، در نهایت چنین سنسورهایی به غیر از گوشی‌های هوشمند، در انواع و اقسام گجت‌ها مانند دوربین‌های مداربسته، زنگ‌های ویدیویی و دیگر محصولات تعبیه شده‌اند.

فوم حافظه‌دار

فوم‌ حافظه‌دار یا مموری فوم کاربردهای متنوعی دارد و به عنوان مثال در زمینه‌ی پزشکی و برای جلوگیری از زخم بستر نقش مهمی را ایفا می‌کند. این نوع فوم‌ها دارای یک ساختار جامد سلولی باز هستند که با فشار بر روی آن تطبیق پیدا می‌کنند و در نهایت به آرامی به شکل اصلی خود بازمی‌گردند.

فوم حافظه‌دار در سال ۱۹۶۶ توسط مرکز تحقیقات ناسا برای بهبود ایمنی کوسن‌های هواپیما ساخته شد. بعد از مدتی این نوع فوم‌ها برای فضانوردان به منظور محافظت از آن‌ها در برابر فشار شدید پرتاب‌های فضایی و ضربه‌های شدید هنگام بازگشت به زمین مورد استفاده قرار گرفت.

بعد از گذشت چند سال بهبود فوم‌های حافظه‌دار، این نوع فوم‌ها خیلی زود فراگیر شدند و حالا حتی تشک‌های مبتنی بر فوم حافظه‌دار هم به فروش می‌رسند.

هدفون‌های بی‌سیم

در دهه ۱۹۶۰ میلادی، ناسا با یک آزمایشگاه تحقیقاتی به نام ITT Labs قراردادی را برای توسعه یک سیستم رادیویی بی‌سیم قابل حمل امضا کرد تا فضانوردان برای برقراری ارتباط با چالش‌های کمتری روبرو شوند. ITT Labs با استفاده از یکی از هدست‌های شرکت Planctronics که برای خلبان‌ها ساخته شده بود، توانست چنین سیستمی را توسعه دهد. ناسا هم در نهایت به همکاری با Planctronics روی آورد تا نسخه‌ی کوچک‌تر از هدفون موردنظر را تولید کند.

همین حرکت منجر به همکاری طولانی مدت ناسا و Planctronics شد و طی سال‌ها، نوآوری‌های متعددی در زمینه‌ی هدفون‌های بی‌سیم عملی شد که حالا می‌توانیم از این نوآوری‌ها بهره ببریم.

لپ‌تاپ‌

اگرچه ناسا مخترع کامپیوترهای پرتابل محسوب نمی‌شود، اما در کل نقش مهمی در توسعه‌ی آن‌ها ایفا کرده است. در دوران طفولیت کامپیوترهای شخصی و کامپیوترهای پرتابل، ناسا و سایر سازمان‌های دولتی آمریکا با شرکتی به نام GRID Systems قرارداد بستند تا به کامپیوتر تاشو ساخت این شرکت دسترسی پیدا کنند. این کامپیوتر از یک نمایشگر کوچک با رزولوشن ۳۲۰ در ۲۴۰، پردازنده‌ی اینتل اینتل ۸۰۸۶، ۳۴۰ کیلوبایت رم بهره می‌برد و از هارد درایو اکسترنال و فلاپی درایو هم پشتیبانی می‌کرد.

بنا به درخواست ناسا، تغییرات مختلفی در طول سال‌ها برای این کامپیوتر عملی شد که از بین آن‌ها می‌توانیم به تعبیه فن در بخش داخلی بدنه اشاره کنیم. برخی از ایده‌های ارائه شده توسط ناسا ماندگار شدند و حتی در لپ‌تاپ‌های امروزی هم می‌توانیم چنین چیزهایی را ببینیم.

لنزهای ضدخش و مقاوم در برابر UV

اگر از عینک آفتابی ضدخش استفاده می‌کنید یا برای کارهای فنی از عینک ایمنی بادوامی بهره می‌برید، باید بگوییم که همین ضدخش بودن آن‌ها به لطف فعالیت‌های ناسا امکان‌پذیر شده است. همچنین نباید نقش مهم ناسا در ساخت عینک‌های مقاوم در برابر UV یا همان فرابنفش را از قلم بیندازیم.

محققان ناسا با همکاری شرکت عینک‌سازی Foster Grant، در تلاش برای محافظت بیشتر در برابر اشعه ماوراء بنفش و مقاومت بیشتر در برابر خراشیدگی کلاه ایمنی فضانوردان، هر دو حوزه را به طور قابل توجهی ارتقا دادند. از اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی این تکنولوژی به طور گسترده راهی بازار شد و از آن زمان میلیون‌ها عینک مختلف در حوزه‌های گوناگون از این فناوری‌ها بهره می‌برند.

نوآوری‌های LED

ناسا مخترع LED نیست و تاریخچه‌ی این فناوری به اوایل قرن بیستم برمی‌گردد. اما LED که امروزه آن را میشناسیم، برای اولین بار توسط یکی از دانشمندان شاغل در شرکت جنرال الکتریک اختراع شد. اما در این میان ناسا بودجه‌ی هنگفتی را برای تامین مالی تحقیقات مربوط به LED اختصاص داد تا بتواند از آن‌ها برای کارهایی مانند کشت گیاهان در فضا و بهبود زخم فضانوردان استفاده کند. به لطف همین اقدامات، حالا میلیاردها نفر در سرتاسر جهان برای کارهای مختلف از LED استفاده می‌کنند.

دماسنج مادون قرمز

با استفاده از دماسنج‌های مبتنی بر مادون قرمز، می‌توانید آن‌ها را در کانال گوش یا روی پیشانی قرار دهید تا خیلی سریع از دمای بدن خود خبردار شوید. این فناوری هم به لطف همکاری ناسا با شرکت Diatek Corporation پدید آمده است. ناسا در اصل از این فناوری برای اندازه‌گیری منابع انرژی مادون قرمز در فضا استفاده می‌کرد که در نهایت برای تشخیص دمای بدن تغییر کاربری داد. به غیر از حوزه‌ی سلامت، از این تکنولوژی در دیگر حوزه‌ها هم استفاده می‌شود.

غذای خشک یخ‌زده

بسیاری از ما تجربه‌ی استفاده از غذاهای خشک یخ‌زده را نداریم. اما نمی‌توان انکار کرد که خشک کردن غذاها با روش انجمادی و دیگر روش‌های نگه‌داری از مواد غذایی، تا حد زیادی از تلاش‌های ناسا بهره‌مند شده‌اند و همین اقدامات منجر به بهبود روش‌های نگه‌داری از مواد غذایی مختلف شده است.

• یاسمین مقبلی؛ کاندیدای زن سفر به ماه

بهبود شیر خشک

شیر خشک نوزادان توسط ناسا درست نشده اما تحقیقات گسترده‌ی صورت گرفته توسط این سازمان، منجر به بهبود چشمگیر شیر خشک شده است. در دهه ۱۹۸۰، ناسا و شرکت Martin Mariette در حال تحقیق برای استفاده از ریزجلبک‌ها برای اهداف مختلفی بودند تا سکونت طولانی‌تر در فضا امکان‌پذیر شود.

در این فرآیند، آنها کشف کردند که یک اسید چرب کلیدی، اسید دوکوزاهگزانوک (DHA)، را می توان با استفاده از گونه‌های جلبک به طور انبوه تولید کرد. آنها بعدا راهی برای تولید اسید چرب کلیدی دیگر، اسید آراشیدونیک (ARA)، با استفاده از قارچ پیدا کردند. اسید چرب اولی بعدها در تولید شیر خشک و سپس شیر پاستوریزه اهمیت بسیار زیادی پیدا کرد.

DHA برای رشد مغز اهمیت بسیار زیادی دارد و به لطف قرارگیری آن در شیر خشک، میلیون‌ها کودک در سرتاسر جهان از رشد مغزی بهتری برخوردار شده‌اند.

جاروی شارژی

در سال ۱۹۷۹ که اولین جاروی شارژی راهی بازار امریکا شد، سروصدای زیادی به راه انداخت و مورد استقبال گسترده‌ای قرار گرفت. این جارو اندازه‌ی کوچکی داشت و دارای باتری بود. اگرچه این روزها انواع و اقسام وسایل شارژی و دارای باتری شده‌اند، اما در آن زمان همین محصول انقلابی در زمینه‌ی لوازم خانگی و ابزار برقی ایجاد کرد.

این ابزارهای مفید هم تا حد زیادی مدیون پژوهش‌های ناسا هستند. ناسا در دهه ۱۹۶۰ با شرکت Black & Decker قرارداد همکاری برای ساخت مدل‌های باتری‌دار از ابزارهای مختلف مانند مته‌های مربوط به نمونه‌برداری از ماه را امضا کرد. در نهایت تحقیقات صورت گرفته برای همین ابزارها، به مبنای اولین جارو شارژی جهان تبدیل شد که توسط همین شرکت به دست کاربران رسید.

بهبود سنسور‌های تشخیص دود

سنسور‌های دود یونیزه محبوب‌ترین نوع این سنسورها هستند که منشأ آن‌ها به همکاری سازمان ناسا و شرکت Honeywell در دهه ۷۰ میلادی برمی‌گردد. این همکاری بر روی ایجاد سنسور‌های پیشرفته‌تر دود متمرکز بود که آتش‌سوزی را تشخیص دهد و جلوی هشدارهای کاذب گرفته شود. در نهایت هم شرکت Honeywell همین مدل‌های بهبود یافته را راهی بازار کرد.

اگرچه بعدها این سنسورها از فناوری فوتوالکتریک هم بهره‌مند شدند، اما سنسور‌های دود یونیزه همچنان گزینه‌ای ارزان و در دسترس محسوب می‌شوند.

بریس نامرئی ارتودنسی

ناسا در حوزه‌های بسیار گسترده‌ای فعالیت دارد و به همین خاطر حتی منشأ بریس نامرئی ارتودنسی هم به فعالیت‌های این شرکت بازمی‌گردد. ماده‌ی موردنظر آلومینا پلی کریستالی نیمه شفاف (TPA) نام دارد.  این ماده در اصل توسط ناسا هنگام تحقیق بر روی پلیمرهای بسیار قوی که می‌تواند تجهیزات رادار را بدون کاهش انتقال سیگنال پوشش دهد، کشف شد.

بهبود لاستیک خودرو

در دهه ۷۰ میلادی، همکاری ناسا و شرکت Goodyear Tire برای استفاده از مواد قوی‌تر به منظور استفاده در کاوشگرهای فضایی پروژه‌ی وایکینگ، منجر به بهبود کیفیت لاستیک خودرو شد. به لطف همین اقدامات، عمر لاستیک خودرو تا ۵ برابر افزایش پیدا کرد و دوام آج تایر هم بهبود یافت.

ابزارهای آتش‌نشان‌ها

این اختراع از جمله مواردی است که احتمالا در بدترین حالت در طول زندگی یک بار با آن برخورد خواهیم داشت. به طور مشخص چنین ابزارهایی که برای باز کردن ماشین تصادف کرده یا بریدن زیرساخت‌های خرد شده‌ی یک ساختمان فروریخته استفاده می‌شوند، در ابتدا بسیار سنگین بودند.

اما به لطف نوآوری‌های ناسا، این ابزارها با بهبود قابل توجهی روبرو شدند تا توان موردنیاز آن‌ها از یک دستگاه دیگر تامین شود. بنابراین در شرایط اضطراری، آتش‌نشان‌ها با سرعت‌عمل بیشتری می‌توانند کار خود را انجام دهند.

پتوی نجات

احتمالا در بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌ها با پتوی نجات یا پتوی فویلی روبرو شده‌اید که از آن به عنوان پتوی فضایی هم یاد می‌شود. مواد استفاده شده برای این پتوها توسط ناسا برای کمک به محافظت و عایق‌بندی تجهیزات فضایی اختراع شده است. در این میان شرکت‌های زیادی با استفاده از این مواد، چیزهایی مانند دستکش و لباس‌های مخصوص تولید کرده‌اند.

عایق خانه

بسیاری از شرکت‌ها برای عایق کردن منازل مسکونی از موادی استفاده می‌کنند که برای اولین بار در دهه ۱۹۶۰ برای کمک به عایق‌سازی فضانوردان ماموریت آپولو توسط ناسا مورد استفاده قرار گرفت. با قرار دادن یک لایه سبک از عایق حرارتی بین دو لایه پلیمر آلومینیومی، این سبک عایق می تواند به تثبیت دمای خانه کمک کند و نسبت به عایق‌های سنتی، اندازه و وزن کمتری دارد.

دیگر تکنولوژی‌های ناسا

در مورد تاثیر ناسا بر زندگی روزمره، می‌توانیم ماه‌ها مطالب مختلفی را بنویسیم. اگر به نقش ناسا برای بهبود زندگی انسان‌ها علاقه دارید، توصیه می‌کنیم به این سایت سر بزنید.

در این سایت، ناسا تمام تاثیراتی که بر جهان داشته را نشان می‌دهد. با گشت و گذار در این سایت می‌توانید ببینید که بسیاری از چیزهای کوچک اطراف شما هم به لطف ناسا عملی شده و به واقعیت پیوسته است. از فناوری‌های استفاده شده برای جراحی چشم گرفته تا دستگاه‌های تصفیه آب که مانند کلیه انسان عمل می‌کنند.

بنابراین اگر شما هم از جمله افرادی هستید که اصلا چرا آمریکا هر ساله بودجه‌ی هنگفتی را به ناسا اختصاص می‌دهد، با مشاهده‌ی این محصولات احتمالا پاسخ خود را پیدا کرده‌اید. طبق بررسی‌های صورت گرفته، ناسا در ازای هر یک دلار بودجه، به طور مستقیم و غیرمستقیم ۷ تا ۱۴ دلار به اقتصاد آمریکا کمک کرده است. بنابراین ناسا صرفا یک شرکت فعال در حوزه‌ی هوافضا نیست و کل جهان از اقدامات این سازمان بهره‌مند می‌شوند.